آموزش نورپردازی در فیلمبرداری و تکنیک‌های نورپردازی

تکنیک‌های نورپردازی فیلم در ایجاد صحنه‌های فیلم با ظاهری طبیعی و سبک ضروری هستند. به همین دلیل به نظر می‌رسد که مجموعه‌های فیلم همیشه بیش از حد روشن یا مملو از منابع نوری مختلف هستند که اهداف متفاوتی را انجام می‌دهند. این به دانش فنی در فیلمبرداری نیاز دارد، به این معنی که از مناسب ترین نماهای سینمایی و انواع تکنیک های نورپردازی فیلم استفاده کنید تا پیام خود را در هر صحنه به طور کامل منتقل کنید.

اگر قصد دارید یک فیلمبردار، کارگردان، نویسنده یا هر شخص دیگری که نقش خلاقانه ای در یک گروه فیلم دارد، شوید، باید برخی از تکنیک های نورپردازی اولیه و انواع نورپردازی مورد استفاده در فیلمسازی را بیاموزید.

نورپردازی سینمایی چیست؟

نورپردازی سینمایی نورپردازی برای فیلم است که حس را برمی انگیزد و سبکی دارد. این نورپردازی را در فیلم‌ها با بودجه‌های مختلف می‌بینیم. در حالی که اصطلاح نورپردازی سینمایی یک اصطلاح دقیق نیست و در واقع بسیار ذهنی است، برخی از تکنیک های نورپردازی وجود دارند که به طور کلی به این نگاه منجر می شوند.

تقلید سبک‌های نورپردازی از نقاشی‌های معروفی مانند رامبراند یا استفاده از ظاهر «کیاروسکورو» به شما نورپردازی سینمایی می‌دهد. بازی با نسبت‌های نور درون قاب اغلب وجه تمایز بین نور سینمایی و نور مسطح یا خسته‌کننده است.

روشن کردن سوژه به گونه‌ای که کمی یا بیشتر از پس‌زمینه روشن باشد، کمک می‌کند چشم‌تان را به سمت سوژه جلب کنید. همچنین، اگر سوژه یک چهره است، نورپردازی چهره از پشت، در مقابل دوربین (که به عنوان نورپردازی بالای صحنه نیز شناخته می‌شود)، کمک می‌کند تا زمانی که سایه‌ها به سمت دوربین می‌افتند، چهره سوژه تعریف بیشتری داشته باشد. انواع مختلفی از نورپردازی های سینمایی برای فیلم وجود دارد که می توانید از آنها برای به دست آوردن حال و هوای مورد نظر خود استفاده کنید.در صورتی که به فیلمبرداری و ساخت تیزر نیاز دارید برای اطلاع از قیمت و شرایط روی لینک تیزر اصفهان کلیک کنید.

12 تکنیک نورپردازی فیلم

نورپردازی فیلم شباهت زیادی به نورپردازی عکاسی دارد. احتمالاً بسیاری از این تکنیک‌ها را شنیده‌اید، مخصوصاً اگر در گذشته عکاسی استودیویی انجام داده باشید، اما این به شما کمک می‌کند تا یاد بگیرید که چگونه می‌توانند به طور منحصربه‌فردی برای فیلمسازان در ایجاد حالات و فضاهای مختلف در هر صحنه سودمند باشند.به عنوان مثال در چیدن ستاپ نوری برای عکاسی محصولات رفلکت دار پیشنهاد می‌شود دو شاخه نور از چپ و راست به سمت سوژه باشد و با تنظیم فاصله رفلکت ها از کالا حذف می‌شود.برای مشاهده نمونه کار عکاسی صنعتی و اطلاع از قیمت عکاسی صنعتی اصفهان روی لینک کلیک کنید.

همچنین مهم است که توجه داشته باشید که این تکنیک ها واضح نیستند، بنابراین بسیاری از آنها در واقع می توانند به شکل چندین تکنیک نورپردازی فیلم دیگر باشند. مهم این است که یاد بگیرید هر کدام برای چه چیزهایی مفید هستند و بتوانید بهترین استفاده را از آنها برای رسیدن به اهداف سینمایی خود ببرید. در زیر انواع مختلف نورپردازی در فیلم آمده است:

• نورپردازی کلید(Key Lighting)
• نورپردازی را پر کنید(Fill Lighting)
• نورپردازی پشت(Back Lighting)
• نورپردازی جانبی(Side Lighting)
• نور عملی(Practical Light)
• نورپردازی سخت(Hard Lighting)
• نورپردازی نرم(Soft Lighting)
• جهش نورپردازی(Bounce Lighting)
• کلید بالا(High Key)
• کلید پایین(Low Key)
• نورپردازی با انگیزه(Motivated Lighting)
• نور محیط(Ambient Light)

1. نورپردازی کلید(Key Lighting)

نور کلید همچنین به عنوان نور فیلم اصلی یک صحنه یا موضوع شناخته می شود. این بدان معنی است که معمولاً قوی ترین نوع نور در هر صحنه یا عکس است. حتی اگر خدمه نورپردازی شما برای یک راه‌اندازی پیچیده چند نوری می روند، معمولاً اولین چراغ کلیدی است که راه‌اندازی می شود.

با این حال، فقط به این دلیل که نور “اصلی” شماست، به این معنی نیست که همیشه باید رو به سوژه شما باشد. می توانید نور کلید خود را در هر جایی قرار دهید، حتی از کنار یا پشت سوژه خود برای ایجاد حالت تاریک تر. فقط از قرار دادن آن نزدیک یا درست در کنار دوربین خودداری کنید زیرا این کار نوری صاف و مستقیم برای سوژه شما ایجاد می کند.

زمان استفاده از نورپردازی کلیدی:

• زمانی که می خواهید توجه را به سوژه ای جلب کنید یا آن را از بقیه صحنه متمایز کنید از نورپردازی کلیدی استفاده کنید.

2. نورپردازی را پر کنید(Fill Lighting)

همانطور که از نام آن پیداست، این تکنیک برای «پر کردن» و حذف نواحی تاریک و سایه‌ای که نور کلید شما ایجاد می‌کند استفاده می‌شود. شدت آن به طور قابل توجهی کمتر است و در جهت مخالف نور کلید قرار می گیرد، بنابراین می توانید ابعاد بیشتری به صحنه خود اضافه کنید.

از آنجایی که هدف از پر کردن نور از بین بردن سایه‌ها است، توصیه می‌شود آن را کمی دورتر قرار دهید و/یا با یک بازتابنده (که در حدود 3/4 مقابل نور کلید قرار می‌گیرد) پخش کنید تا نور ملایم‌تری ایجاد کنید که به طور یکنواخت پخش شود. بسیاری از صحنه ها فقط با کلید و پر نور استودیو خوب عمل می کنند زیرا برای افزودن عمق و بعد قابل توجه به هر جسم کافی است.

زمان استفاده از نورپردازی پر:

• از نور پرکننده برای مقابله با سایه‌ها یا افزایش نوردهی و کاهش کنتراست در یک صحنه استفاده کنید. با نور پر، بیننده شما می تواند بیشتر صحنه را به وضوح ببیند.

3. نور پس زمینه(Back Lighting)

نور پس زمینه برای ایجاد یک صحنه سه بعدی استفاده می شود، به همین دلیل است که آخرین موردی است که در تنظیم نور سه نقطه اضافه می شود. این نیز به سمت سوژه شما می رود – کمی بالاتر از پشت تا سوژه شما را از پس زمینه جدا کند.

همانند نورپردازی پر، شما می خواهید نور پس زمینه خود را نیز پخش کنید تا شدت آن کمتر شود و ناحیه وسیع تری از سوژه شما را پوشش دهد. به عنوان مثال، برای عکس‌های میانی سوژه، می‌خواهید به‌جای اینکه فقط بالای سر فرد باشد، شانه‌ها و پایه گردن او را نیز روشن کنید. این تکنیک همچنین می‌تواند به تنهایی، بدون چراغ‌های کلیدی و پرکننده نیز استفاده شود، اگر به دنبال یک شبح هستید.

زمان استفاده از نور پس زمینه:

• از نور پس زمینه برای برجسته کردن شبح یک سوژه، چه یک شخص یا یک شی، استفاده کنید. نور پس زمینه یک افکت هاله برای افزایش تاثیر ایجاد می کند.

4. نورپردازی جانبی(Side Lighting)

نیازی به گفتن نیست که نور جانبی برای روشن کردن صحنه شما از کنار، موازی با سوژه است. اغلب به تنهایی یا فقط با یک نور پرکننده ضعیف استفاده می شود تا به صحنه شما حالتی دراماتیک بدهد یا نورپردازی “chiaroscuro” نامیده می شود. برای دستیابی به این اثر، نور جانبی شما باید قوی باشد تا کنتراست قوی و نور کم کلید ایجاد کند که بافت را آشکار کند و خطوط سوژه شما را برجسته کند.

هنگامی که با نور پرکننده استفاده می‌شود، توصیه می‌شود شدت نور پرکننده را تا 1/8 از نور جانبی کاهش دهید تا ظاهر و احساس دراماتیک یک صحنه حفظ شود.

زمان استفاده از روشنایی جانبی:

• نورپردازی جانبی بافت ها یا لبه های یک صحنه را نمایان می کند. استفاده از نورهای جانبی حس بهتری از عمق را در یک مکان ایجاد می کند. این می تواند با برجسته کردن فضای بین سوژه ها دورتر به نظر برسد.

5. نورپردازی عملی(Practical Light)

نورپردازی عملی استفاده از منابع نور معمولی مانند لامپ، شمع یا حتی تلویزیون است. اینها معمولاً عمداً توسط طراح صحنه یا گروه نور برای ایجاد یک صحنه سینمایی در شب اضافه می شوند. ممکن است گاهی اوقات از آنها برای ایجاد نور ظریف برای سوژه شما نیز استفاده شود.

با این حال، کار کردن با چراغ های کاربردی همیشه آسان نیست، زیرا شمع ها و لامپ ها معمولاً به اندازه کافی قوی نیستند که یک سوژه را روشن کنند. ممکن است از یک نور محرک پنهان و تکمیلی (در ادامه در مورد آن بیشتر) استفاده شود یا می توان دیمرها را در لامپ ها نصب کرد تا شدت نور تنظیم شود.

زمان استفاده از نورپردازی عملی:

• هنگامی که یک مجری یا سوژه نیاز به تعامل با منبع نور دارد، از نورپردازی عملی استفاده کنید. به عنوان مثال، از یک چراغ خواب استفاده کنید که باید در صحنه عمل کند.

6. نورپردازی جهشی(Bounce Lighting)

نور جهشی به معنای واقعی تابش نور از یک منبع نور قوی به سوژه یا صحنه شما با استفاده از یک بازتابنده یا هر سطح رنگ روشن، مانند دیوارها و سقف ها است. انجام این کار باعث ایجاد ناحیه بزرگتری از نور می شود که به طور یکنواخت پخش می شود.

اگر به درستی اجرا شوند، می‌توان از چراغ‌های جهشی برای ایجاد یک کلید، پر کردن، بالا، کناری یا نور پس‌زمینه بسیار نرم‌تر استفاده کرد، به خصوص اگر دیفیوزر یا سافت باکس ندارید.

زمان استفاده از Bounce Lighting:

• تابش نور از سقف، نور پراکنده بیشتری ایجاد می کند و منجر به نور یکنواخت و ملایم می شود. هنگامی که به نور محیطی بیشتری در کل محیط نیاز دارید، نور پرش یک انتخاب عالی است.

7. نورپردازی نرم(Soft Lighting)

نور ملایم به هیچ جهت نوری اشاره نمی کند، اما با این وجود یک تکنیک است. فیلمبرداران از نور ملایم (حتی هنگام ایجاد نور جهت دار با تکنیک های بالا) به دلایل زیبایی شناختی و موقعیتی استفاده می کنند: برای کاهش یا حذف سایه های خشن، ایجاد درام، تکرار نورهای ظریفی که از بیرون می آید، یا همه موارد فوق.

زمان استفاده از نورپردازی نرم:

• نور ملایم برای سوژه های انسانی جذاب تر است. کیفیت ملایم نور ظاهر سایه ها، چین و چروک ها و لک ها را به حداقل می رساند. برای زیباسازی از نور ملایم استفاده کنید.

8. نورپردازی سخت(Hard Lighting)

نور سخت می تواند نور خورشید یا منبع نور قوی باشد. معمولاً ناخواسته است، اما مطمئناً مزایای سینمایی دارد. شما می توانید با نور مستقیم خورشید یا یک منبع نور کوچک و قدرتمند، نور سخت ایجاد کنید.

علیرغم ایجاد سایه‌های خشن، نورپردازی سخت برای جلب توجه به سوژه اصلی یا ناحیه‌ای از صحنه، برجسته‌کردن کانتور سوژه و ایجاد یک شبح قوی عالی است.

زمان استفاده از نورپردازی سخت:

• نور سخت بر تغییرات در کانتور، شکل و بافت تأکید دارد. برای ایجاد ظاهری شدیدتر از نورپردازی سخت استفاده کنید.

9. کلید بالا(High Key)

کلید بالا به سبکی از نورپردازی اشاره دارد که برای ایجاد یک صحنه بسیار روشن استفاده می شود که از نظر بصری بدون سایه است و اغلب نزدیک به نوردهی بیش از حد است. نسبت‌های روشنایی نادیده گرفته می‌شوند، بنابراین همه منابع نور تقریباً شدت یکسانی خواهند داشت. این تکنیک امروزه در بسیاری از فیلم‌ها، کمدی‌های تلویزیونی، آگهی‌های بازرگانی و موزیک ویدیو استفاده می‌شود، اما اولین بار در دوره کلاسیک هالیوود در دهه‌های 1930 و 40 رایج شد.

زمان استفاده از نورپردازی با کلید بالا:

• برای سکانس‌های رویایی یا موقعیت‌هایی که نیاز به روشنایی فوق‌العاده دارند، از نورپردازی با کلید بالا استفاده کنید.

10. کم پایین(Low Key)

مخالف نورپردازی با کلید بالا و کم کلید برای یک صحنه به معنای سایه های زیاد و احتمالاً فقط یک منبع نور کلید قوی است. تمرکز بر استفاده از سایه ها و چگونگی ایجاد رمز و راز، تعلیق یا درام برای یک صحنه و شخصیت به جای استفاده از نور است که آن را برای فیلم های ترسناک و هیجان انگیز عالی می کند.

زمان استفاده از نور کم کلید:

• از نورپردازی کم کلید برای صحنه های بد خلقی که نیاز به ظاهر فیلم نوآر دارند یا برای صحنه های شبانه استفاده کنید.

11. نورپردازی با انگیزه(Motivated Lighting)

نورپردازی انگیزشی برای تقلید از یک منبع نور طبیعی مانند نور خورشید، مهتاب و لامپ های خیابان در شب استفاده می شود. همچنین در صورتی که کارگردان یا فیلمبردار بخواهد شدت یا پوشش نوری را با استفاده از منبع نور جداگانه تنظیم کند، این نوع نورپردازی است که نورهای کاربردی را افزایش می دهد.

برای اطمینان از اینکه نور با انگیزه شما تا حد امکان طبیعی به نظر می رسد، از چندین روش استفاده می شود، مانند استفاده از فیلترها برای ایجاد سایه های پنجره و استفاده از ژل های رنگی برای تکرار نور گرم و زرد روشن که از خورشید یا سرد و ضعیف می آید. نور آبی از ماه

زمان استفاده از نورپردازی انگیزشی:

• زمانی که می خواهید کیفیت نور منبع نور خاصی را تکرار کنید از نورپردازی انگیزشی استفاده کنید. فیلترها، دیفیوزرها و سایر اصلاح کننده ها در این برنامه ها مفید هستند.

12. نورپردازی محیطی(Ambient Light)

استفاده از منابع نور مصنوعی هنوز بهترین راه برای ایجاد صحنه ای با نور خوب است که بسیار شبیه یا حتی بهتر از آنچه در زندگی واقعی می بینیم است. با این حال، هیچ دلیلی وجود ندارد که از نورهای محیطی یا موجودی که از قبل در محل عکاسی شما وجود دارد، استفاده نکنید، ممکن است نور خورشید، مهتاب، لامپ های خیابان یا حتی تابلوهای فروشگاه برق باشد.

هنگام عکاسی در طول روز، همیشه می‌توانید آن را در خارج از منزل انجام دهید و از نور طبیعی خورشید (با یا بدون دیفیوزر) استفاده کنید و صحنه را با نور ثانویه برای سوژه خود تکمیل کنید (بازخورد یا با استفاده از منبع نور جداگانه). اگر می خواهید نور ملایمی داشته باشید، صبح زود و اواخر بعد از ظهر یا اوایل شب زمان خوبی برای عکاسی در فضای باز هستند. تنها نقطه ضعف این است که شدت و رنگ نور خورشید ثابت نیست، بنابراین به یاد داشته باشید که برای آب و هوا و قرارگیری خورشید برنامه ریزی کنید.

زمان استفاده از روشنایی محیطی:

• هنگامی که می خواهید سوژه های خود را بدون نگرانی در مورد سبک یا کیفیت نور خاص روشن کنید، از نور محیط استفاده کنید. نورپردازی محیطی یک منبع نور نسبتا جهانی است که به طور یکنواخت کل محیط ها یا صحنه ها را روشن می کند.

سه اصل نور چیست؟

سه اصل نورپردازی عبارتند از جهت، شدت و نرمی یا سختی.

جهت

جهت اشاره به جایی است که نور یا نورها در رابطه با دوربین از کجا می آیند. برخی از اصطلاحات رایج که به جهت نور اشاره می کنند عبارتند از نور پس زمینه، نور بالا، فرونتال و نمایه. اغلب جهت های مختلف نور وجود دارد که با هم کار می کنند تا کل جهت نور را تشکیل دهند. اگر نور به اندازه کافی سخت باشد، اغلب می توانید تشخیص دهید که نور از کدام جهت می آید.

شدت

شدت نور میزان نوری است که به هر قسمت از صحنه شما برخورد می کند. شدت می تواند و اغلب از یک قسمت از کادر به قسمت دیگر متفاوت است. همچنین از موضوعی به موضوع دیگر متفاوت است. هنگام کار روی مجموعه اغلب می شنوید که باید نسبت 4 به 1 از یک طرف صورت به طرف دیگر وجود داشته باشد.

از طرف دیگر، می توانید نسبت سوژه به پس زمینه 3 به 1 را داشته باشید. این بدان معناست که شدت نور در یک طرف صورت باید چهار برابر بیشتر از طرف دیگر و در سوژه سه برابر بیشتر از پس زمینه باشد.

نرمی یا سختی

بر خلاف جهت یا شدت، نرمی یا سختی نور یک کیفیت ذهنی تر است. نور سخت اغلب برای ایجاد رمز و راز و درام بیشتر استفاده می شود (به این فکر کنید که اکنون آخرالزمان). نور ملایم اغلب زمانی استفاده می‌شود که درام چندان شدید نباشد یا برای نگاه طبیعی‌تر باشد (مثلاً 500 روز تابستان).

نور فیلم، نماها و قوانین فیلمبرداری بیشتر که باید بدانید:

داشتن یک خط داستانی خوب، گروه فیلم‌برداری توانا، بازیگران خوب و طراحی صحنه شگفت‌انگیز ممکن است همه اجزای ضروری برای خلق یک فیلم موفق باشند – اما اگر می‌خواهید تأثیر معناداری بر فیلم داشته باشید، باید از نظر بصری نیز جذاب به نظر برسد. بینندگان این نیاز به دانش فنی در سینماتوگرافی دارد، به این معنی که از مناسب ترین نماهای سینمایی و تکنیک های نورپردازی فیلم استفاده کنید تا پیام خود را به طور کامل در هر صحنه منتقل کنید.

تکنیک‌های نورپردازی مناسب برای ایجاد صحنه‌های فیلم با ظاهری طبیعی و سبک که بسیار به زندگی واقعی نزدیک‌تر به نظر می‌رسند، ضروری هستند، زیرا حسگرهای دیجیتال و فیلم به خوبی چشمان ما به نور واکنش نشان نمی‌دهند. به همین دلیل به نظر می‌رسد که مجموعه‌های فیلم همیشه بیش از حد روشن یا مملو از منابع نوری مختلف هستند که اهداف متفاوتی را انجام می‌دهند.

اگر قصد دارید فیلمبردار، کارگردان، نویسنده یا هر شخص دیگری شوید که نقش خلاقانه ای در یک گروه فیلمبرداری دارد، باید برخی از تکنیک های نورپردازی اساسی را که معمولاً در فیلمسازی استفاده می شود، یاد بگیرید.

منبع : adorama.com